Είναι «οκ» να κλαίμε στη δουλειά; - «Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι δύναμη» Ημερομηνία:
Σήμερα 5/7/2025, 09:40 - Εμφανίσεις: 7
Η δουλειά συχνά μας λυγίζει, σωματικά, αλλά και συναισθηματικά, με τα δάκρυα να αποτελούν το άμεσο αποτέλεσμα της εξουθένωσης, του εκνευρισμού και της απογοήτευσης.
Είναι, όμως, οκ να κλαίμε όσο εργαζόμαστε; Το συναίσθημα στη δουλειά προκαλεί ανησυχία; Οι εικόνες της κλαμένης Ρέιτσελ Ριβς κυριάρχησαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στις τηλεοπτικές ειδήσεις έπειτα από την παροχή απαντήσεων στις ερωτήσεις του Βρετανού πρωθυπουργού πιο νωρίς αυτή την εβδομάδα.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Οι αγορές τρόμαξαν τόσο πολύ από τη συναισθηματική της εμφάνιση που το κόστος του κρατικού δανεισμού εκτινάχθηκε αμέσως και η λίρα έκανε βουτιά.
Το θέαμα των περισσότερων από εμάς να κλαίμε στον εργασιακό χώρο είναι απίθανο να συγκινήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές, αλλά έχει σημασία αν το κάνετε; Όπως όλα δείχνουν το κλάμα δεν είναι ασυνήθιστο στον εργασιακό χώρο.
Αρκετοί άνθρωποι επικοινώνησαν με το BBC για να πουν την δική τους ιστορία συναισθηματικής εξουθένωσης.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Η Κλάρα, 48 χρόνων, από το Lancaster, δήλωσε ότι είχε κλάψει όταν ήταν νεαρή πτυχιούχος και δεχόταν μεγάλη πίεση, αλλά και χρόνια αργότερα «από αγανάκτηση».
«Έχω επίσης κλάψει αφού έλαβα άσχημα νέα από το σπίτι και έφυγα αμέσως από τη δουλειά».
Η Έμμα, εν τω μεταξύ, αισθάνθηκε ότι έπρεπε να κρατήσει τα συναισθήματά της κρυφά επειδή εργαζόταν σε «ένα σκληρό περιβάλλον που κυριαρχείται από άνδρες» και έβαζε τον εαυτό της σε δύσκολη θέση επειδή «έδειχνε συναισθήματα ή ‘αδυναμία’».googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_middle_2"); }); Αν και κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να κλάψουν από τους άνδρες, πολλοί άνδρες ανέφεραν ότι είχαν επίσης δακρύσει μπροστά σε συναδέλφους.
Ο Γκάι Κλέιτον, γιατρός, δήλωσε ότι συχνά έκλαιγε «με ασθενείς, συναδέλφους και οικογένειες όλα αυτά τα χρόνια, όταν μοιραζόμουν τη θλίψη τους».
Ένας 38χρονος από το Λονδίνο που εργάζεται σε οικονομικό κλά...